προσεντρυφώ

-έω, Α

1. εντρυφώ επιπροσθέτως

2. εμπαίζω, περιπαίζω επιπροσθέτως («προσεντρυφᾱν τῇ κόρῃ», Ρήτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἐντρυφῶ «βρίσκω ευχαρίστηση, φέρομαι περιφρονητικά σε κάποιον, εμπαίζω»].